Iets bestaat vaak bij de gratie van z’n tegenhanger:
donker ↔ licht
mooi ↔ lelijk
dag ↔ nacht
drukte ↔ rust
yin ↔ yang
Zo kan ik nog wel even doorgaan…
De belangrijkste tegenstelling van vandaag is echter vastzitten ↔ loskomen.
Vermoedelijk denk je bij vastzitten aan een situatie die heel vervelend is en waar je zo snel mogelijk van weg wil. Bijvoorbeeld een fase in je werk waarin het niet lekker liep en je maar niet duidelijk kreeg waar het aan lag. Intussen stokte je inkomstenstroom en stond je machteloos toe te kijken.
Dat is inderdaad niet fijn en het is een logische reactie om daarvandaan te willen, liefst zo snel mogelijk. Daar is niets mis mee. Het gaat mij echter om de manier waarop en de snelheid waarmee je dat wil of doet. Om de intentie en de energie erachter.
In dit blog leg ik je uit waarom vastzitten ook iets positiefs kan zijn en waarom het soms goed is om er niet meteen met alle macht bij weg te gaan.
Als je vastzit en van alles probeert, maar niet uit de situatie komt, kan je zeer gefrustreerd raken. Been there, done that, zowel zakelijk als privé. Wat je NIET wil, is dan maar al te duidelijk. Wat je wèl wil soms ook. Soms ook niet. Of deels.
Klinkt abstract en dat is het ook. Laat ik er daarom ’n voorbeeld bij halen uit m’n eigen leven.
Ik was superblij met de wending die m’n bedrijf had genomen en had ook klanten, maar niet genoeg. Ik dééd van alles: vloggen, nieuwsbrieven versturen, dagelijks iets inspirerends op social media zetten. Ik probeerde te achterhalen waar de stagnatie aan lag:
Of was het slimmer om het te zoeken in zijn i.p.v. in doen of hebben?
… is dat de huidige situatie niet bepaald een status quo was om te prolongeren:
Ik wilde:
En daarbij wilde ik zo veel mogelijk talenten, ervaring, kennis en kunde inzetten die ik in m’n leven had opgedaan op allerlei nogal uiteenlopende gebieden.
… niet wegrennen van dat vastzitten. Wat niet hetzelfde is als niet proberen ervan los te komen. Want door te erkennen dat ik vastzat en erover durfde te spreken met gelijkgestemden, kwam ik over m’n schaamte heen dat m’n bedrijf even niet lekker liep. Daarnaast kreeg ik inspiratie voor ’n mogelijke denkrichting.
Wat ik NIET deed:
Het borrelde gewoon niet. Dus hard werken had geen zin. Trekken en duwen om inspiratie te forceren is zo ongeveer een contradictio in terminis.
Wat deed ik dan WEL?
Je ziet: ik zat met ’n concreet probleem, deed redelijk vage dingen om dat op te lossen en dat leverde dan weer concrete resultaten op. Ik ging niet verbeten dezelfde ballen in de lucht proberen te houden in de verwachting dat dat iets opleverde; ik ging niet pushen om bepaalde doelen te bereiken. In plaats daarvan herstructureerde ik mijn ballenbak om mijn probleem op te lossen. In plaats van meer doen, ging ik minder doen, anders doen en meer zijn. Ik dook er niet in, maar liet het los. Ik werkte eraan, maar niet krampachtig.
Wil jij dat ook leren? Wil je hulp met ontdekken wat jouw ballen zijn – wat jou uniek maakt, wat je wil en wat je nodig hebt – en wil je je eigen ‘ballenbak’ maken, zodat je ontspannen en met plezier aan de slag kunt gaan of blijven? Ik help je graag. Neem gerust contact op.
