Doen wat je écht leuk vindt. Of nee, beter nog: waar je veel energie van krijgt. Waar je enthousiast van wordt. Dat wil toch iedereen? En dan ook nog daarvan kunnen leven?
Ik wel in elk geval.
Over het algemeen doe ik alleen maar dingen die ik leuk vind, dus dat is alvast geregeld. Maar veel energie in en van mijn werk krijg ik pas als ik vragen mag stellen. Vragen waarvoor ik als klein kind vermanend werd toegesproken of boos werd aangekeken. Dat waren brutale vragen, vond men. Terwijl ik ze alleen maar uit pure interesse stelde. Want als ik iets niet hoefde te weten, stelde ik geen vragen, ook niet uit beleefdheid.
Dat doe ik nog steeds niet. Ik stel louter oprecht geïnteresseerde vragen.
Voor mij zijn de leukste gesprekken, de gesprekken waarin ik iemand op andere gedachten breng. Waarin ik mijn gesprekspartner laat nadenken over opties die zijn of haar leven positief op z’n kop zetten, zodat zijn/haar dromen werkelijkheid kunnen worden.
Ik zie vaak meerdere mogelijkheden waar de ander alleen maar beren op de weg ziet. Ik zie al snel wat iemands kracht is en geloof daar dan ook in, terwijl de ander daar nog niet in gelooft. Of niet in durft te geloven, bang voor de gevolgen in zijn/haar leven.
Want ja… je hart volgen en naar je intuïtie luisteren, vergen moed. Veel moed. En meestal heeft het grote gevolgen. Denk aan je baan opzeggen en voor jezelf beginnen, na ruim 30 jaar scheiden binnen een gemeenschap die dat streng veroordeelt of een methode lanceren die tegen de gebaande paden indruist.
Mijn hart gaat sneller kloppen als de ander langs die beren leert kijken en ineens ook gelooft in zijn of haar droom. En als hij/zij voelt dat we die droom samen kunnen realiseren.
Bij de mensen die ík spreek, is die droom meestal een eigen bedrijf beginnen. “Maar ja, waar begin ik? Er moet zo veel gebeuren…”
Lees meer »