In de allereerste sessie zegt ze bijna meteen: “Wanneer mijn kinderen van 2 en 4 thuis zijn op woensdag en vrijdag, voel ik me schuldig. Ik wil liever werken. Dat probeer ik dan ook, maar er komt niks uit mijn handen. En als ik dan aan het werk ben wanneer de kinderen op school zijn, voel ik me schuldig dat ik geen tijd voor m’n kinderen maak. Ik ben geen goede moeder.”
Het was me meteen duidelijk dat we haar zelfliefde flink zouden gaan ontwikkelen tijdens het coachingstraject. Ik zei: “Als je liever werkt, is daar toch niks mis mee? Je moet doen wat voor jou werkt – dat straalt ook af op je kinderen.”
Het was ook duidelijk dat we daarnaast lekker concreet gingen werken aan wat ze nodig heeft, wat ze wil en hoe ze dat het beste kan realiseren.
Ze zei: “Ik vind het ook leuk om met ze te knutselen bijvoorbeeld, maar dan denk ik steeds aan wat ik nog moet doen voor mijn klanten en heb ik het idee dat ik op hete kolen zit. De jongens beginnen te dreinen ook.”
Ik zei: “Toen ik de leeftijd van jouw kinderen had, voelde ik feilloos aan of m’n ouders er alleen fysiek waren of ook mentaal. Jouw jongens zijn, net als jij, slim en gevoelig; die merken dat ook. En ze willen natuurlijk jouw onverdeelde aandacht! Geef ze eens ongelijk… Wilde jij dat niet ook van jouw ouders toen je klein was? Hoe zou het zijn als je met je jongens knutselt en er dan volledig bent? Zonder aan andere dingen te denken? En als je werkt, doe je hetzelfde: je gaat lekker voor je klant aan de slag en denkt niet aan je kinderen. Die zitten dan op de opvang of liggen in bed, die behoeven dan even geen aandacht.”
Ze kon zich niet voorstellen dat dit zou werken, want dan zou ze minder uren moeten inplannen voor werk, maar ging het toch proberen.
Tijdens de volgende sessie vertelde ze opgetogen en verbaasd: “Ik kan weer echt genieten van mijn tijd met de kinderen en ik krijg veel meer werk gedaan, terwijl ik er minder tijd voor heb ingeruimd! En de jongens zijn ook veel gezelliger wanneer we samen zijn.”
Deze klant was stressend 2 ballen in de lucht aan het houden, die steeds met elkaar botsten. Of beter: ze waren versmolten geraakt. Samen hebben we ze uit elkaar getrokken. Afgestoft, schoongemaakt, opgepoetst.
“Ik voel me een goede moeder. Ik ben er voor mijn kinderen en kan ook echt weer van ze genieten. In alle rust samen knutselen en lachen, wetend dat het goed komt met mijn werk dat ik vervolgens veel beter en efficiënter doe.”
Ben jij ook ballen in de lucht aan het houden? Dan sta je in de overleefstand in plaats van dat je echt leeft. Hoe zou het zijn om ontspannen en speels in het leven te staan en een op JOUW leven gemaakte ballenbak te hebben waar je lekker in kunt spelen, i.p.v. botsende ballen in de lucht te houden?
Gooi gerust een balletje op als je daar meer over wilt weten.
