Mijn scheurkalender heeft weer ’n leuke vandaag: “Ik boek dit jaar een reis naar mezelf.”

We leven in een tijd waarin steeds meer mensen zich bewust worden van het feit dat leven zoals anderen van je verwachten op de lange termijn niet werkt. Er begint wat te knagen – een leeg gevoel meestal dat is gerelateerd aan werk – en ze willen meer voldoening uit hun leven halen.

Ze schakelen hulp in om te leren naar hun hart te luisteren.

Ze boeken dus een reis naar zichzelf.

Je kent dat wel. Van die dagen waarop je allerlei mooie plannen hebt waar niks van komt. Je wilde werken AAN je bedrijf in plaats van IN je bedrijf. En wat gebeurt er?

Precies. Je rent de hele dag achter de feiten aan, bent dingen aan het regelen die snel-snel-snel moeten gebeuren omdat het anders te laat is, vergeet te eten en te drinken… En aan het einde van de dag denk je: “Ik heb SUPERveel gedaan, maar ik kan ècht niet navertellen wàt.”

Je neemt je voor om de eerstvolgende werkdag alsnog je plannen van vandaag uit te voeren.

En dan klap je “Morgen weer ’n dag…” zuchtend je laptop dicht en ga je wat anders doen.

Dit is voer voor de faalgarantie.

Dromen over een ander leven, blijft voor veel mensen een droom.

Denk aan bijvoorbeeld:

1. niet meer in loondienst zitten, maar voor jezelf beginnen
2. een andere baan, waar je talenten beter benut worden
3. je meer gezien en gewaardeerd voelen door je partner

Om het even bij de ondernemers-to-be te houden… Angsten en aannames voeren daarbij de boventoon, zoals:

• “Wat ik wil, kan niet. Daar kan je geen geld mee verdienen.”
• “Ik ben te oud.”
• “Ik kan niet ondernemen.”
• “Een baan geeft zekerheid.” (Misverstand! Check dit vlog.)
• “Er zijn er al zo veel die hetzelfde doen als ik. Ik krijg nooit klanten.”
• “Ondernemers zijn maar 40% met hun vak bezig, de rest met administratie en andere dingen die ze niet leuk vinden.”
• “Ik weet niet waar ik moet beginnen.”

Dromen, maar niet in actie komen. Dat is funest voor jou als slim, creatief en talentvol kennisvat.

Zoals ik gisteren al schreef, vind ik dingen specifiek koppelen aan nieuwjaar grote onzin. Of nou… dat is niet helemáál waar.

Ik vind het automatisme erachter bedenkelijk en het feit dat mensen die wensen zonder erbij of erover na te denken alleen met nieuwjaar geven (hoe mooi en persoonlijk en lief ook geformuleerd), terwijl het altijd het juiste moment is daarvoor.

Maar als je 1 januari heel bewust als één van de momenten in een jaar uitkiest om te bepalen waarvan je meer wil in je leven en waarvan niet, en om te bedenken hoe je dat wil doen, is daar natuurlijk niets mis mee.

Het ging mij vooral om de automatische plichtplegingen vanwege één specifieke en redelijk willekeurige datum.

Taalgrappen – héérlijk! Daar smul ik van. Zoals die op mijn gloednieuwe scheurkalender van Mwah die ik voor m’n verjaardag kreeg vorige week. Vandaag staat er: “Het afgelopen jaar is alweer afgelopen.”

Mijn eerste reactie: “Haha, duh!”

Maar er zit ook ’n diepere laag onder. Feitelijk begint er op elke seconde een nieuw jaar, maar Wij Menschen hebben de gewoonte om rond de jaarwisseling met nieuwe wensen, voornemens en dergelijke te komen. En dus ook dàn pas te denken dat er een nieuw jaar start.

Leuk, maar ook tamelijk onzinnig. Want waarom zou je alleen vanaf 1 januari dingen gaan doen die goed voor je zijn en/of waar je blij van wordt? Dat kan je toch altijd doen? Elke seconde, elk moment is er een kans om je leven vorm te geven en in te richten hoe jij het hebben wil.

Grijp die kansen! En wacht niet, want het leven gaat snel. Het jaar is immers zo weer afgelopen :p

Daarom ook stuur ik je rond de jaarwisseling geen geluks- of andere blije wensen.

In het blog Wat heeft muziek met ondernemen te maken? (# 1) gaf ik één van de vele mogelijke antwoorden op die vraag: gevoel voor harmonie hebben, letterlijk en figuurlijk. Waar in je leven zitten de dissonanten en waar de consonanten? En hoe kan ik mijn klanten helpen om die dissonanten om te vormen naar consonanten, zodat ze een harmonieus leven leiden?

Hierbij hoort ook de aanpak van de coach. Ik ben bijvoorbeeld een zeer consonant persoon – ik zie overal consonanten in het leven en ben harmonieus. Maar als het nodig is, confronteer ik mijn klanten heel direct met wat er speelt. Dat is dan even een dissonantje in het verder harmonieuze geheel, met als doel om die dissonant permanent om te vormen tot een consonant. Zodat je bij de herhaling niet dezelfde valse harmonie tegenkomt.

Maar er zijn nog meer antwoorden mogelijk op de vraag ‘Wat heeft muziek met ondernemen te maken?’. Veel meer.