Mijn alom geprezen scheurkalender vandaag: “Fouten maken verleer je nooit”.

Jippie!

Klinkt raar, maar dat meen ik echt.

Vroeger, toen ik nog in loondienst werkte en een fixed mindset had, was ik bang om fouten te maken. Want fouten maken is voor domme mensen en ik ben toch zo slim?

Gevolg: verkramping en meer kans op fouten. Vooral domme, want die had ik kunnen en moeten voorkomen.

“Gut, hoe moet ik die tijd nou weer zien te doden?!” Dat heb je vast wel ‘ns geroepen. Je bent niet de enige.

Maar weet je? De tijd is niet te doden. De scheurkalender heeft weer ‘ns gelijk.

Je hebt altijd opnieuw tijd (je kan hem niet doden) en je kan altijd zelf kiezen wat je met ‘die tijd’ (het moment, het nu) doet. Dat is typisch zacht werken.

Als je in het nu bent – en dus niet met je gedachten bij vroeger of later of als je aandacht versnipperd is – en je genoeg energie hebt, geeft je intuïtie precies die input die je nodig hebt om op dat moment geïnspireerd bezig te zijn. Om in flow te zijn. Dat kan met je werk te maken hebben, maar het kan ook gaan om de wc schoonmaken. Het maakt niet uit, het principe is het steeds hetzelfde.

Op die manier is er dus nooit tijd die je moet ‘doden’.

Sterker nog: zacht werken maakt dat je je bij alles wat je doet juist erg energiek en levendig voelt. Een heel andere insteek dan tijd doden of overbruggen om maar wat te doen te hebben. Dan voelt het inderdaad als ‘dode’ tijd: beter dan niks, je nuttig voelen… maar eigenlijk niks doen wat op dat moment voor jou van belang is.

Met zacht werken is de invalshoek heel anders.

Wil je meer weten over zacht werken, vraag dan ’n gratis gesprek aan.

Mijn scheurkalender heeft weer ’n leuke vandaag: “Ik boek dit jaar een reis naar mezelf.”

We leven in een tijd waarin steeds meer mensen zich bewust worden van het feit dat leven zoals anderen van je verwachten op de lange termijn niet werkt. Er begint wat te knagen – een leeg gevoel meestal dat is gerelateerd aan werk – en ze willen meer voldoening uit hun leven halen.

Ze schakelen hulp in om te leren naar hun hart te luisteren.

Ze boeken dus een reis naar zichzelf.

“Overwinteren is eigenlijk doorzomeren”, straalt er vandaag heel blij van mijn scheurkalender in m’n gezicht.

Dat klopt héél letterlijk, want terwijl ik dit schrijf, zit ik op Gran Canaria te overwinteren in de warmte van de zon. De kille winterkou van Nederland heb ik achter me gelaten. Typisch zacht werken.

Een ander kenmerk van zacht werken, dat hierin verscholen ligt, is omdenken. En dan specifiek van negativiteit (schaarste) naar positiviteit (overvloed).

Kortom: in zo’n ogenschijnlijk simpele woordgrap op ’n scheurkalender ligt een hele wereld verborgen. En dan heb ik er nog maar ’n klein beetje van laten zien.

Wil je meer weten van die wereld van zacht werken? Download dan het eerste deel van het boek Een zaak van zacht werken bijna boven aan de pagina Zacht werken. Met uitleg en vooral ook nuttige maar speelse oefeningen, zodat je ervaart wat het met je doet.

We leven met z’n allen in de tussentijd, las ik vandaag op m’n kalender. Maar wat ís tussentijd?!

Religieus

De uitdrukking ‘leven in de tussentijd’ lijkt een religieuze herkomst te hebben. Als in: sinds Jezus zich heeft opgeofferd en tot Zijn wederopstanding, is ons leven een leven in de tussentijd. En die tijd doet er eigenlijk niet echt toe – niet zoals de tijd dat Hij er was en de tijd dat Hij terugkomt, die pas écht belangrijk zijn. Voor gelovigen dan. En ik zeg bewust ‘lijkt’, want ik ben niet erg goed thuis in deze kringen.

Wereldlijk

Dat is natuurlijk maar één van de betekenissen, en persoonlijk zou ik deze niet kiezen. Want nogmaals: ik ben niet bepaald religieus. Ik ben eerder van God los :p

Volgens verschillende woorden- en synoniemenboeken, is ’tussentijd’ ook ‘vertaalbaar’ als: ondertussen, inmiddels, intussen, onderhand, onderwijl, tussendoor, tussentijds, zolang.

Hier kan ik wél wat mee. En jij ook, na het lezen van dit blog.

Je kent dat wel. Van die dagen waarop je allerlei mooie plannen hebt waar niks van komt. Je wilde werken AAN je bedrijf in plaats van IN je bedrijf. En wat gebeurt er?

Precies. Je rent de hele dag achter de feiten aan, bent dingen aan het regelen die snel-snel-snel moeten gebeuren omdat het anders te laat is, vergeet te eten en te drinken… En aan het einde van de dag denk je: “Ik heb SUPERveel gedaan, maar ik kan écht niet navertellen wát.”

Je neemt je voor om de eerstvolgende werkdag alsnog je plannen van vandaag uit te voeren.

En dan klap je “Morgen weer ’n dag…” zuchtend je laptop dicht en ga je wat anders doen.

Dit is voer voor de faalgarantie.

Dromen over een ander leven – niet meer in loondienst, maar voor jezelf beginnen – blijft voor veel mensen een droom.

Angsten en aannames voeren daarbij de boventoon, zoals:

• “Wat ik wil, kan niet. Daar kan je geen geld mee verdienen.”
• “Ik ben te oud.”
• “Ik kan niet ondernemen.”
• “Een baan geeft zekerheid.” (Misverstand! Check dit vlog.)
• “Er zijn er al zo veel die hetzelfde doen als ik. Ik krijg nooit klanten.”
• “Ondernemers zijn maar 40% met hun vak bezig, de rest met administratie en andere dingen die ze niet leuk vinden.”
• “Ik weet niet waar ik moet beginnen.”

Dromen, maar niet in actie komen. Dat is funest voor jou als slim, creatief en talentvol kennisvat.

Je ergens hard voor maken, klinkt superpositief. Want het laat o.a. zien dat je:

• heel enthousiast over bent over iets of iemand
• principes hebt die je met hand en tand wil verdedigen
• een doorzetter bent; iets wil bereiken

So far, so good.

Telkens begin je aan die ene klus, maar zodra je ’n berichtje op je smartphone krijgt, kijk je. Dan ben je afgeleid en bedenk je een half uur later ineens dat je die klus nog moet afronden.

Uitstelgedrag. We vertonen het allemaal wel eens.

Vooral bij klussen waar je geen zin in hebt, en waarbij je de héle tijd denkt: “Afleiding(gevende) gezocht!”